Tecvid ilminde “Med” kelimesi uzatma anlamına gelir. Kur’an-ı Kerim okuyuşunda uzatmanın temelini üç harf (Elif, Vav, Ye) olan Harf-i Med (uzatma harfi) oluşturur ve uzatmanın en az iki hareke süresi kadar yapılmasını sağlar (Medd-i Tabii).

Ancak, Harf-i Med’den sonra gelerek uzatmanın iki harekeden daha fazla yapılmasına sebep olan unsurlara Sebeb-i Med denir.

Bu uzatmanın gerçekleşmesine sebep olan unsurlar iki tanedir: 

Hemze ve Sükun [10:48].

1. Hemze

Hemze, en kısa tarifiyle harekeli Elif demektir [11:09]. Bir Elif hareke aldığında (üstün, esre, ötre) hemze adını alır.

• Hemze, Kur’an yazımında farklı şekillerde karşımıza çıkabilir. Kendi sembolüyle veya elif, vav, ye harflerinin desteği ile yazılabilir [12:31].

2. Sükun

Sükun, cezim işareti demektir [14:54]. Sükun, varlığını devam ettirip ettirmeme durumuna göre iki kısma ayrılır:

A. Arız Sükun (Geçici Sükun) [15:38]

• Tanımı: Durulduğunda (Vakıf) ortaya çıkan, okumaya devam edildiğinde (Vasıl) ise ortadan kalkan geçici sükûndur.

• Genellikle ayet sonlarında veya duraklarda durulduğu zaman, harekenin yerine hükmen (yazıda görünmese de) bir sükun oluşur. Bu durum, uzatmanın iki hareketeden fazla yapılmasına sebep olur [16:57].

B. Lazım Sükun (Kalıcı Sükun) [21:09]

• Tanımı: Durulduğunda da (Vakıf) okumaya devam edildiğinde de (Vasıl) varlığını koruyan, yani her durumda okunması zorunlu olan sükûndur.

Lazım Sükun iki şekilde karşımıza çıkabilir:

1. Gizli Lazım Sükun

   • Şeddede Gizli: Şeddeli her harf, aslında ilki cezimli (sakin), ikincisi harekeli iki harften oluşur. Şeddenin içindeki bu ilk cezim, Lazım Sükun hükmündedir [21:53].

   • Harfte Gizli: Huruf-u Mukattaa’da (sure başlarındaki kesik harfler) bulunur. Bu harflerin adları söylenirken (örneğin “Yasin” derken Nûn harfinin üzerinde) okunan sükun, harfin adını tam söylemek için zorunlu olduğundan Lazım Sükun’dur [24:00].

2. Açık Lazım Sükun

   • Açıkça yazılı olarak görülen sükûndur [25:54].

Bu iki kavram (Harf-i Med ve Sebeb-i Med), tecvitte yer alan Medd-i Muttasıl, Medd-i Munfasıl, Medd-i Lazım ve Medd-i Arız gibi tüm uzatma kurallarının temelini ve oluşma şartını teşkil eder.